هرآنچه باید درباره تکنولوژی HDR تلویزیون‌ها بدانید

HDR مخفف High Dynamic Range و به معنای محدوده دینامیکی بالا است که در تلویزیون‌های جدید زیاد به چشم می‌خورد. فناوری HDR از سال 2016 به تلویزیون‌ها اضافه شده و در مشاهده تصاویر با کنتراست و دقت رنگ بالا کمک زیادی کرده است.

کنتراست و دقت رنگ دو فاکتور مهم در نمایش تصویر است. مفهوم فاکتور نسبت کنتراست، نحوه نمایش تاریکی و روشنی تصویر بر روی تلویزیون و دقت رنگ  یعنی قرار گرفتن رنگ‌ها به شکل طبیعی با دقت بالا است. تلویزیون‌هایی که دارای نسبت کنتراست بالا و دقت رنگ بیشتری باشند، متقاضیان بیشتری دارند. HDR محدوده کنتراست و دقت رنگ را توسعه می‌دهد و قسمت روشن تصویر را روشن‌تر و قسمت تیره را تیره تر نشان می‌دهد و باعث عمق بیشتر تصویر می‌شود.

 HDR در تلویزیون

این قابلیت در تلویزیون باعث افزایش نرخ کنتراست و دقت رنگ ها می‌شود و تصاویری واقعی‌تر و طبیعی‌تر به نمایش می‌گذارد. این ویژگی، صحنه‌هایی زنده و نزدیک به واقعیت ایجاد می‌کند و تصاویر را با جزئیات بیشتر و کیفیت بالاتر نمایش خواهد داد. فناوری HDR در تلویزیون، طیف رنگی گسترده‌تر ایجاد می‌کند و هر نقطه از تصویر با رنگ واقعی خود به نمایش می‌گذارد.

تکنولوژی HDR در تلویزیون‌های قدیمی‌تر با کاهش میزان نور پس زمینه تعادل رنگ ایجاد می‌کرد ولی در تلویزیون‌های جدید با افزایش روشنایی در قسمت‌هایی از تصویر، تعادل و دقت رنگ را افزایش می‌دهد که باعث می‌شود بخش‌هایی از تصویر با رنگ طبیعی و جزئیات بیشتر دیده شود.

با قابلیت HDR، وسعت رنگ گسترده (WCG) را مشاهده خواهیم کرد که در تلویزیون‌های بدون HDR، امکان ایجاد این تعداد رنگ نخواهیم بود. HDR نیز در فیلم‌، برنامه و بازی‌های ویدیویی کاربرد دارد و بر خلاف افزایش رزولوشن (مثلا افزایش از 720p به 1080p ) که بلافاصله توسط کاربر قابل تشخیص نیست، محتوای HDR به سرعت توجه همه را به خود جلب می‌کند.

 انواع استاندارد  HDR

HDR ممکن است در انواع مختلف عرضه شود، که استفاده از آن را برای سازندگان تلویزیون جهت ایجاد تنوع در محصولات، آسان‌تر کرده است. در ادامه به توضیح هر کدام از آن‌ها خواهیم پرداخت:

HDR10

HDR10 حداقل استاندارد HDR است که امکان ارائه روشنایی 1000 نیت و عمق رنگ 10 بیتی دارد. هر تلویزیونی که استاندارد HDR را پشتیبانی می کند با HDR10  سازگار است. در این فرمت امکان نمایش تصاویر دو برابر روشن تر و به تناسب آن افزایش کنتراست (تفاوت بین سفید ترین سفیدی با سیاه ترین سیاهی در تصویر) وجود دارد و قابلیت نمایش یک میلیارد رنگ در مقابل 16 میلیون در SDRرا دارد.

 +HDR10

این استاندارد، در واقع استاندارد HDR را بهبود بخشیده است و امکان ارائه روشنایی 4000 نیت را دارد. در +HDR10 نحوه قرار دادن اطلاعات در محتوا بهینه‌تر و پویا‌تر شده است و می‌توان برای هر فریم ویدیو متفاوت باشد. به عبارت دیگر هر فریم می‌تواند پارامترهای رنگ، روشنایی و کنتراست مربوط به خود را داشته باشد و تصاویری طبیعی تر ارائه دهد.

دالبی ویژن 

دالبی ویژن فرمت پیشرفته HDR است که توسط آزمایشگاه دالبی توسعه داده شده است. این آزمایشگاه که به فناوری‌های پیشرفته صوتی از جمله دالبی دیجیتال و دالبی اتموس مشهور است. دالبی ویژن شباهت‌های فراوانی با +HDR10 دارد و از ابرداده‌های پویا بهره می‌برد ولی روشنایی بالاتر 10 هزار نیت را ارائه می‌کند. علاوه بر این عمق رنگ ها 12 بیت است و از 68 میلیارد رنگ پشتیبانی می‌کند. فرمت دالبی بر خلاف HDR10، نیازمند تلویزیون و دستگاه‌های رسانه ای است که به طور خاص با یک چیپ سخت افزاری دالبی ویژن طراحی شده اند. از این استاندارد کمتر در تلویزیون ها استفاده شده است ولی در سال های آینده قطعا شاهد تلویزیون هایی با این ویژگی خواهیم بود.

 HLG

استاندارد HLG که مخفف Hybrid-Log Gamma بوده و یکی از استانداردهای جدیدتر در بازار است، اما این فرمت نسبت به دالبی ویژن و HDR کاملا متفاوت است. HLG توسط شبکه‌های رادیو و تلویزیون بی‌بی‌سی و NHK به عنوان یک فرمت HDR برای پخش زنده مورد استفاده قرار می‌گیرد.

 Advanced HDR یا HDR پیشرفته

HDR پیشرفته شاید معروف ترین فرمت در بین چهار فرمت دیگر باشد. این فرمت برای پخش رسانه و ارتقاء SDR به HDR ساخته شده است و به گونه طراحی شده که تمام محصولات مجهز به سخت افزار HDR را پشتیبانی می‌کند.